Alternatieve communicatie

Spraakproblemen door hersenbeschadiging

Een hersenbeschadiging kan vele gevolgen hebben. Een kind kan moeite hebben om taal te begrijpen en/of zichzelf duidelijk te maken. Er kan prake zijn van een te hoge of een te lage spierspanning, wat problemen geeft met de mondmotoriek. Ook kan de gevoeligheid in de mond afwijkend zijn. De therapie is afhankelijk van de mogelijkheden van het kind en zijn omgeving. In het algemeen moet een kind positieve ervaringen opdoen in de communicatie. Als dit niet of onvoldoende op gang komt zal er gebruik gemaakt worden van ondersteunende communicatiemiddelen, zoals een communicatiemap, aanwijzen via plaatjes, een apparaat met spraakuitvoer, en/of ondersteunende gebaren. De omgeving van het kind zal hierbij altijd een belangrijke rol spelen.

Verstandelijke handicap

Er is sprake van een verstandelijk handicap wanneer de gehele ontwikkeling traag verloopt en eerder dan normaal het plafond van ontwikkelingsmogelijkheden bereikt is.

De graad van de handicap kan licht, matig of ernstig zijn. Afhankelijk van de ernst leren sommigen spreken, terwijl anderen daar niet of nauwelijks toe komen.

Veel verstandelijk gehandicapten hebben nog andere handicaps en zijn bijvoorbeeld blind, slechthorend en/of motorisch gehandicapt.

De gevolgen kunnen zeer uitgebreid zijn en zich op alle ontwikkelingsgebieden voordoen.

De therapie is sterk afhankelijk van de mogelijkheden van het kind en zijn omgeving. In het algemeen moet een kind positieve ervaringen opdoen in de communicatie, waarna eventueel gericht geoefend kan worden.

Als de verbale communicatie niet of onvoldoende op gang komt zal er gebruik gemaakt worden van ondersteunende communicatiemiddelen, zoals een communicatiemap, een apparaat met spraakuitvoer, en/of ondersteunende gebaren. De omgeving van het kind zal hierbij altijd een belangrijke rol spelen.

De therapie bij eet- en drinkproblemen kan bestaan uit oefening van de mondspieren, functioneel oefenen van het eten en drinken, of adviezen met betrekking tot bijvoorbeeld veilig slikken, soorten voeding en hulpmiddelen. De logopedist(e) geeft adviezen aan de omgeving en/of aan het kind. Therapie gericht op het verbeteren van de mondmotoriek en/of van de gevoeligheid in de mond kan een mogelijkheid zijn.

De logopedist(e) werkt vaak in een team van specialisten.