Autisme
Wanneer een kind niet of nauwelijks in staat is een normale relatie met zijn omgeving te ontwikkelen kan er sprake zijn van autisme of een aan autisme verwante stoornis. Enkele symptomen kunnen zijn:
- geen oogcontact
- in zichzelf verzonken zijn
- weinig belangstelling voor anderen
- het bij de verkenning van de omgeving gebruik maken van de zogenoemde 'nabijheidszintuigen' (likken en tasten) zonder de ogen en oren te gebruiken
- opvallende bewegingen: onhandig en/of voortdurend heen en weer bewegen
- grote moeite met veranderingen
- hevige, schijnbaar onlogische angsten
- spraak- en taalstoornissen
De oorzaak is vooralsnog niet bekend. Onderzoek wijst uit in de richting van een afwijkende hersenfunctie. Het gevolg is dat de communicatie verstoord kan zijn door een probleem met de spraak/taal in combinatie met het gedrag.
De behandeling bestaat uit het geven van adviezen met betrekking tot de communicatie. De therapie bestaat uit spraak- en taaltraining maar belangrijk is eerst de voorwaarden voor communicatie te creëren, zoals leren luisteren, het samen iets doen. Als de spraak niet of onvoldoende op gang komt, maak ik gebruik van ondersteunende communicatiemiddelen, zoals ondersteunende gebaren, pictogrammen en/of foto's, al dan niet in een communicatiemap. De omgeving van het kind speelt hierbij altijd een belangrijke rol.
Kinderen met een 'aan autisme verwante contactstoornis' komen voor logopedie in aanmerking.
